چه شبی است...!
        چه لحظه‌های سبک و مهربان و لطیفی،

         گویی در زیر باران نرم فرشتگان نشسته‌ام.
         می‌بارد و می‌بارد و هر لحظه بیش‌تر نیرو می‌گیرد.
         هر قطره‌اش فرشته‌ای است که از آسمان بر سرم فرود می‌آید.
       

      چه می‌دانم؟
           خداست که دارد یک ریز، غزل می‌سراید؛
           غزل‌های عاشقانه‌ی مهربان و پر از نوازش.

                                       هر قطره‌ی این باران،
                                        کلمه‌ای از آن سرودهاست.

دکتر علی شریعتی

نوشته شده در جمعه 92 خرداد 10 -*- توسط ع . و -*- نظرات ( ) |