باید راهی جست

    در تاریکی شبهای عصیان زده سرزمینم

    همیشه به دنبال نوری بودم

    نوری برای رهایی سرزمینم از چنگال اجنبیان

 

  چه بلای وحشتناکی است که ببینی همه جان و مال و ناموست

  در اختیار اجنبی قرار گرفته و دستانت بسته است

  و نمی توانی کاری کنی

  اما همه وجودت برای رهایی در تکاپوست

       "تو می توانی"

       این تنها نیرویی است که از اعماق و جودت فریاد می زند

       تو می توانی جراحت ها را التیام بخشی

       واینگونه بود که پابر رکاب اسب نهادم به امیدسرفرازی ملتی بزرگ

نادر شاه افشار

نوشته شده در سه شنبه 90 آبان 3 -*- توسط ع . و -*- نظرات ( ) |