وقتی با تو آشنا شدم؛ درخت مهربانیت آنقدر بلند بود 

که هرچه بالا رفتم آخرش را ندیدم. 

معجون زیبایت آنقدر شیرین بود که هر چه نوشیدم نتوانستم 

تمامش کنم. 

و دریای عشقت آنقدر وسیع بود 

که هرچه شنا کردم نتوانستم آخرش را ببینم 

و سرانجام در آن غرق شدم.... 

نوشته شده در جمعه 88 بهمن 9 -*- توسط ع . و -*- نظرات ( ) |