از دیر باز آموخته ایم که
هر آغازی را پایانی است

پایانی به رنگ فیروزه ای و سفید و سرخ...
اما به راستی...
پایان دوست داشتن تو که آغازش چندی پیش بود کجاست...؟1
نمی دانم!
شاید چند قدم مانده به بی نهایت،
زیر آن بید بزرگ،
کنار آن سنگ بزرگی که غبار هزار ساله به چهره دارد...
تردید دارم...!!!
آری
آغازی را یافتم که پایانش را هیچ کس نمی داند

نوشته شده در جمعه 88 اسفند 14 -*- توسط ع . و -*- نظرات ( ) |