شاخه با ريشه خود حس غريبي دارد

باغ امسال چه پاييز عجيبي دارد

غنچه شوقي شکوفا شدنش نيست دگر

با خبر گشته که دنيا چه فريبي دارد

سيب هر سال اين فصل شکوفا ميشد

باغبان کرده فراموش که سيبي دارد

دلم احساس غم دارد

در اين انبوه ويراني

کمي تا قسمتي ابري

و شايد باز باراني....

ذهن را درگير با عشقي خيالي کرد و رفت

جمله هاي واضح دل را سوالي کرد و رفت

چون رميدنهاي آهو ، ناز کردنهاي او

دشت چشمان مرا حالي به حالي کرد و رفت

کهنه اي بودم براي اشکهاي اين و آن

هرکسي ما را به نوعي دستمالي کرد و رفت !

ابر هم در بارشش قصد فداکاري نداشت

عقده در دل داشت ، روي خاک خالي کرد و رفت

آرزويم با تو بودن بود،کوشيدم ، ولي

واقعيت را به من تقديرحالي کرد و رفت