کم نامه ي خاموش برايم بفرست
از حرف پــُرم گوش برايم بفرست

دارم خفه مي شوم در اين تنهايي
لطفا کمي آغوش برايم بفرست

به لبخند آيينه اي تشنه ام
به آغوش بي کينه اي تشنه ام
سلامي صميمانه آيا کجاست؟
سر آغاز الفت خدايا کجاست؟
خدايا سراي محبت کجاست؟
من آواره ام . شهر الفت کجاست؟
کساني که از عشق دم ميزنند
چرا بين ما را به هم ميزنند؟
خدايا نسيم نوازش کجاست؟
کويرم . سر آغاز بارش کجاست؟
بيا تا به لبخند عادت کنيم
به اين راه ز پيوند عادت کنيم
بيا ساده مثل چکاوک شويم
بيا بازگرديم و کودک شويم
خدايا سراي محبت کجاست؟
من آواره ام . شهر الفت کجاست؟
کساني که از عشق دم ميزنند
چرا بين ما را به هم ميزنند؟

بردي از يادم . دادي بر بادم . با يادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
اي گل بر اشک خونينم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز
چه شد آنهمه پيمان . که از آن لب خندان
بشنيدم و هرگز خبري نشد از آن
کي آيي به برم . اي شمع سحرم
در بزمم نفسي . بنشين تاج سرم . تا از جان گذرم
پا به سرم نه . جان به تنم ده
چون به سر آمد . عمر بي ثمرم
نشسته بر دل غبار غم . زآنکه من در ديار غم
گشته ام غمگسار غم
اميد اهل وفا تويي . رفته راه خطا تويي
آفت جان ما تويي
بردي از يادم . دادي بر بادم . با يادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
اي گل بر اشک خونينم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز

من و تو هر دو درگير يه حسيم،
همين حس عزيز با تو بودن،
همين شوق تماشا کردن تو،
همين دل ضربه هاي هر شب من.

تو شکل ماه مي موني و مهتاب،
که مشق شب تماشاي تو ميشه،
به من که بي هوا نزديک ميشي،
هوا … شکل نفس هاي تو ميشه.

من اون گم کردتم که لحظه لحظه،
تموم راه … پشت رد پاشي،
کسي از ما به هم … نزديکتر نيست،
مگه مي توني از من دور باشي.

دارم تو آينه ها شکل تو ميشم،
شبيه تو که نزديکي به دريا،
تماشا کردنت ديوونگي نيست،
تو رو حس مي کنم هر لحظه اينجا

همين جايي که من دلشوره دارم،
تو مثل حس نزديک بهاري،
دارم سر ميرم از تو … هر دقيقه،
تو هم حس مي کنم اين حالو داري.

تموم خونه غرق بوي عيده،
يه عطري غير هر روز و هميشه،
ميون ما يه شب راهه از اينجا،

سلام

با عرض خسته نباشيد و تبريک وبلاگ جالبتون