نظرات ياداشت شايد - بنام پروردگار حي و توانا

+ گيتي

شقايق گفت با خنده ؛ نه تب دارم ، نه بيمارم

اگر سرخم چنان آتش ، حديث ديگري دارم

و عشق از چهره اش پيداي پيدا بود

ز آنچه زير لب مي گفت : شنيدم ، سخت شيدا بود

نمي دانم چه بيماري به جان دلبرش

افتاده بود ، اما طبيبان گفته بودندش

اگر يک شاخه گل آرد ، ازآن نوعي که من بودم

بگيرند ريشه اش را ، بسوزانند

شود مرهم براي دلبرش ، آندم شفا يابد

پاسخ

سلام اي نازنين باز نامه دادم/// نمي ره قصه عشقت ز يادم/// گذاشتي عمرتو پاي دل من نشستي پاي حرفاي دل من /// نرنجيدي تو از امروز و فردام نترسدي که من اون سوي دنيام /// منو شرمنده کردي با محبت که ديدار تو, اسمش شد زيارت.