اشکايي که بي هوا روگونه هام ميريزه
ابري که از همه خاطره هات لبريزه
دلي که ميخواد بمونه تني که بايد بره
حرفي که تو دلمه اما ندوني بهتره
بيخيال حرفايي که تو دلم جا مونده
بيخيال قلبي که اين همه تنها مونده
آخه دنياي تو دنياي دلاي سنگيه
واسه تو فرقي نداره دل من چه رنگيه
مثه تنهايي ميمونه با تو همسفر شدن
توي شهر عاشقي بيخودي در به در شدن
حال و روزمو ببين تا که نگي تنها رفت
اهل عشق و عاشقي نبود و بي پروا رفت