يادمان باشد از امروز خطايي نكنيم * گر كه در خويش شكستيم صدايي نكنيم
پر پروانه شكستن هنر انسان نيست * گر شكستيم زغفلت من و مايي نكنيم
يادمان باشد اگر شاخه گلي راچيديم * وقت پرپر شدنش سازو نوايي نكنيم
يادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند * طلب عشق ز هر بي سرو پايي نكنيم
يادمان باشد اگر حال خوشي دست بداد * جز براي فرجِ يار، دعايي نكنيم
يک شبي مجنون نمازش را شکستبــي وضــــو در کوچـــه ليلا نشســـت عشق آن شب مست مستش کرده بود
فــــارغ از جـــام الــستــش کــــرده بــــودســجـده اي زد بـــر لــــب درگــاه اوپــــُر ز لـــيلــا شـــــد دل پـــــر آه او گـــفت يا رب از چه خوارم کرده اي بــــر صليب عـــشق دارم کرده ايجـــــام ليلا را به دسـتـم داده ايوندر اين بازي شــکستم داده اي نشتر عشقش به جانم مي زني دردم از ليـلاســـــت آنم مي زنيخسته ام زين عشق، دل خونم نکنمن کـــه مجنونم تو مــــجنونم نــکن مــــرد ايــــن بـــازيــچـه ديگر نيستم اين تو و لـــيلاي تو... مــــن نيستمگــــفت اي ديــوانه لــيلايــــــت منمدر رگ پنهان و پـــيــدايـــت منـــــم ســــالها بــــا جــــور ليلا ســـاختي من کنارت بـــــودم و نـــشناخـــتيعــشق لــــيلا در دلـــت انـــداختمصد قمــــار عشق يکجا بـــاخـــتم کـــــردمـــت آواره صــــحرا نـــــشد گفتم عاقل مي شوي اما نــشدسوختم در حسرت يک يـا ربــتغير ليلا بــــــر نــــيــامد از لــبت روز و شب او را صـــدا کردي ولي ديدم امشب با مـني گفتم بليمطمئن بودم به من سر مي زنيدر حــــــريم خانه ام در مي زني حــــال اين ليلا که خوارت کرده بود درس عشقش بي قرارت کرده بودمرد راهش بـــاش تا شاهت کنمصد چو ليلا کشته در راهت کنم
