مي رسد روزي که دست زندگي
بيخبر پا مي کشد از جسم من
مي شوم آزاد تنــــــــــها و رها

از نياز و نيمکت و سرنوشت و تاريکي و ظلمت و روشنايي و محبت نوشتم..

از کوچه هاي بن بست رد شدم و با غمي غمناک به سکوت سرد در آن لحظه هاي دراز دلسپردم...

طلب باران عشق را کردمو.... چتر خود را بستم...

ضربان قلب جاده را تا مسير کوير با گوش جان شنيدم....

و اکنون..

ديگر بهانه اي براي گفتن ندارم!!!

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

ربيعه پسر كعب مى گويد:
روزى پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله به من فرمود:
ربيعه ! هفت سال مرا خدمت كردى ، آيا از من پاداش نمى خواهى ؟
من عرض كردم :
يا رسول الله ! مهلت دهيد تا فكرى در اين باره بكنم .
فرداى آن روز محضر رسول خدا صلى الله عليه و آله رفتم ، فرمود:
ربيعه حاجتت را بخواه !
عرض كردم :
از خدا بخواه مرا همراه شما داخل بهشت نمايد.
فرمود:
اين درخواست را چه كسى به تو آموخت ؟
عرض كردم :
هيچ كس به من ياد نداد، لكن من فكر كردم اگر مال دنيا بخواهم كه نابود شدنى است و اگر عمر طولانى و فرزندان بخواهم سرانجام آن مرگ است .
در اين وقت پيغمبر صلى الله عليه و آله ساعتى سر بزير افكند، سپس ‍ فرمود:
اين كار را انجام مى دهم ، ولى تو هم مرا با سجده هاى زياد كمك كن و بيشتر نماز بخوان .