يه پنجره با يه قفس ، يه حنجره بي هم نفس
سهم من از بودن تو ، يه خاطرس همين و بس

تو اين مثلث غريب ، ستاره ها رو خط زدم
دارم به آخر مي رسم ، از اونور شب اومدم

يه شب که مثل مرثيه ، خيمه زده رو باورم
ميخوام تو اين سکوت تلخ ، صداتو از ياد ببرم

بزار کوله بارم روشونه شب بزارم
بايد که از اينجا برم ، فرصت موندن ندارم

داغ ترانه تو دلم ، شوق رسيدن تو تنم
تو حجم سرد اين قفس ، منتظر پر زدنم

من از تبار غربتم ، از آرزو هاي محال
قصه ما تموم شده ، با يه علامت سوال

تا گرم آغوشت شدم چه زود فراموشت شدم
تقصير تو نبود خودم باري روي دوشت شدم
کاشکي دلت بهم ميگفت نقشه قلبمو داره
هر کي زد و رفت و شکست يه روز يه جا کم مياره
يه روز يه جا کم مياره
موندن و سوختن و ساختن همه يادگار عشقه
انتقامه از تو گرفتن کار من نيست کار عشقــــــــه کار عشقه
کار عشقــــــــه کار عشقه

تو كه نيستي تا ببيني گريه هاي هرشب من
بي حضور عاشق تو چه عجيبه گريه كردم
تو كه نيستي تا ببيني دل آسمون شكسته
جاده تا صبح قيامت منو اين پاهاي خسته
با عبورهر ستاره روح سبزتو رو ديدم
زير قطره هاي بارون صداي پاتو شنيدم