من آن کبوتر بشکسته بال در دامم
که بهر صيد من اين چرخ دانه اي نفکند
مرا به همت آن مرغ آسمان رشک است
که رخت خويش به هيچ آشيانهاي نفکند
به سيل حادثه تا خود نسازدش ويران
زمانه هيچ زمان طرح خانه اي نفکند
من آن غريب درخت کوير سوخته ام
که سنگ رهگذر از من جوانه اي نفکند