من چه نويسم که در دلت بنشيند
من چه سرايم که در تو همهمه ريزد
برگ دريغي ز شاخ فکر تو افتد
چشمه ي مهري ز سنگ چشم تو خيزد ؟
آن همه کم بود ، شعر و شور و کنايه ؟
با رگ سرد تو اين ترانه چه گويد ؟
شخم زند خاک سينه را تپش دل
جز گل يادت در اين عقيم نرويد
از من هر کوره راه وسوسه بگسست