نظرات ياداشت جمعه ناگاه . . .!؟ - بنام پروردگار حي و توانا

+ عزيز

پرواز ميکرديم
بالاي سر خورشيد
در آبي گسترده مي تابيد
بيدار روشن پاک
پايين سراسر کوه بود کوه بود کوه
با صخره هاي سرکشيده تا
پرند ابر
با کام خشک دره هاي تنگ
افسرده در آن نعره تندر
افتاد ه در آن لرزه کولاک
من در کنار پنجره خاموش
پيشاني داغم به روي شيشه نمناک
با کوه حرفي داشتم از دور ...