هر آن کس خدمت جانان به جان کرد
به گيتي نام خود را جاودان کرد
ز ميدان گوي دولت را کسي برد
که حزن آلوده يي را شادمان کرد
همان خسرو به من مجنوني آموخت
که ليلاي مرا شيرين زبان کرد
چو باد نوبهاري با درختان
نوازش هاي او دل را جوان کرد
چو شمع قامتش در مجلس افروخت
مرا پروانه ي آتش به جان کرد