در سکوتم زدي فرياد
به حضورت کردم عادت
اما بردي منو از ياد
تو منو تکيده کردي
رنگمو پريده کردي
تو سکوتمو شکستي
پشتمو خميده کردي
تو خطاي باور من
تو شکست آخر من
تو سرود نيمه کاره
در ميون دفتر من
تو ميگفتي خوش کلامي
خوش سلوکي خوش مرامي
اينه اون مرام خوبت
نه سرودي نه پيامي
تو ميگفتي جون پناهي
ميبينم که رو سياهي
من فدايه رفاقت
تو رفيق نيمه راهي
تو رفيق نيمه راهي