وقتي تو شب گم ميشدم / ستاره شب شکن نبود

ميون اين شب زده ها / کسي به فکر من نبود

وقتي تو شب گم ميشدم / هم خونه خواب گل ميديد

هم سايه از خوشه ي خواب سبد سبد خنده ميچيد/ اواز خونه کوچه ها شعراشو از ياد برده بود/ چراغها خوابيده بودن شعلشونو باد برده بود

اخ اگه شب شيشه اي بود/ پل به ستاره ميزدم

شکسته اينه ي شبو نيزهيه خورشيد ميشدم

اخ اگه مرگ امون ميداد/ دوباره باغ ميشدم

تو رگ يخ بسته ي شب نبز چراغ ميشدم

وقتي تو شب گم ميشدم / ستاره شب شکن نبود

ميون اين شب زده ها / کسي به فکر من نبود

اخ که تو اقيانوس شب/ سوختنمو کسي نديد

تو برزخ بيداد شب / کسي به دادم نرسيد

وقتي تو شب گم ميشدم / دلم ميخاست شعله بشم

رو سايه هاي يخ زد/ دسته نوازش بکشم

دلم ميخاست اشتي بدم/ تگرگو با عقاقيا

خورشيد مهربونيرو / مهمون کنم به خونه ها

اخ اگه مرگ امون ميداد/ دوباره باغ ميشدم

تو رگ يخ بسته ي شب نبز چراغ ميشدم