خنده من از گريه غم انگيز تر است/ کارم از گريه گذشته است که به آن مي خندم .. مي خندم اما خنده هايم ، نشانه اي از غم است ....بنگر ،خوب مي بيني ، پنجه ي غم را بر تنم ... و ترس من از مرگ نيست ترس من از بيهوده زيستن است... چه بي اثر مي خندم چه بي ثمر مي گريم.

دوري ، دوستي وو عشق عجب نزديکند؟

شده حيرت زده دل که چه با ما کردي ؟