مي خوام از آينه ها دل بکنم اما دل نميذاره
راه بيافتم دل به دريا بزنم اما دل نميذاره
آينه جايي براي من نداشت
غير تکرار صداي بي کسي
آينه مي خواست که باور بکنم
لحظه هام پر شده از دلواپسي
مي خوام از آينه ها دل بکنم اما دل نميذاره
راه بيافتم دل به دريا بزنم اما دل نميذاره
يه صداي آشنا تو گوش من
ميگه آينه را بشکن برو
ميگه تا کي ميخواي عاشق بموني
به کسي که بسته پرهاي تو رو
راه بيافت غربت و پشت سر بگذار
کوله بار خستگي را برندار
را بيافت که جاده ها منتظرند
رو به شهر روشني رو به بهار
مي خوام از آينه ها دل بکنم اما دل نميذاره
راه بيافتم دل به دريا بزنم اما دل نميذاره
مي خوام از آينه ها دل بکنم اما دل نميذاره
راه بيافتم دل به دريا بزنم اما دل نميذاره

نميدونم از کدوم ستاره ميبيني منو
چشماتو ميبنديو دوباره ميبيني منو
پر بغض جمعه هاي ناگزير و بي صدام
خيلي خستم باورم کن دنيا زندونه برام
توي کور راه چشمام عطر بارون بوي سيبي
واسه عاشقونه موندن تو همون حس غريبي
تو همون حس غريبي که هميشه با مني
تو بهونه هر عاشق براي زنده موندني
ميدونم هنوز اسيرم تو حصار لحظه ها

با تو از ستاره گفتم با تو از ترانه گفتم

با تو از هر چي که خواستي شعر عاشقانه گفتم

با تو گفتم که قناري چه جوري عاشق باغه

دستاي لرزون عاشق چرا اينقدر داغ داغه

با تو گفتم عشق و ايثار راه و رسم تازه اي نيست

اسم موندگار عاشق اسم کم آوازه اي نيست

تو تموم قصه هامو چه صبورانه شنيدي

اما حرفي که نگام گفت هرگز و هرگز نديدي

پر کشيدي پر کشيدي براي هميشه رفتي

حرف آخرم بجا موند وقتي پشت شيشه رفتي

با تو از بازي تقدير از زياد و کم نگفتم

با تو از يه دنيا گفتم اما از خودم نگفتم

نگفتم که چقدر د........ع.و